Rust nemen tijdens een wereldreis. Niet vergeten.

In de beginperiode van een wereldreis gaat alles als een sneltrein: de vele nieuwe indrukken, het verplaatsen van de ene naar de andere accommodatie, het in- en uitpakken van de bagage, en het vervoer met treinen, bussen, taxi's, enzovoort.

En toen waren er bijna twee weken verstreken. Na de behoorlijk uitputtende hike in de bergen van Chiang Mai voelde ik een grote behoefte aan een langzaam-aan-dag. Het werden er uiteindelijk twee, en die vielen precies in het weekend. Het vorige weekend was ik blijkbaar vergeten.

De zaterdag stond in het teken van een betere kamer zoeken in een andere guesthouse. Dat bleek een goede keuze te zijn. Ik kreeg een prima eenpersoonskamer met airco op een mooie, rustige locatie in het oude centrum van Chiang Mai. Daar slenterde ik die middag wat rond in rustig kronkelende straatjes. Ik liet mij een mix van vers exotisch fruit met yoghurt en muesli goed smaken.

Ik kwam in een verscholen tempelcomplex terecht en kon bijna geen verkeer horen. Ik bleef er lang op een bankje zitten, genietend van enkel vogelgeluiden. Daarna liep ik nog wat rond zonder enig doel. Die avond dineerde ik met Leo en bespraken wij het vervolg van de reis: in ieder geval een paar dagen Chiang Rai. Leo zou vervolgens teruggaan naar Chiang Mai en dan terug naar Bangkok om door te vliegen naar Cambodja. Ik zou langer blijven in Noord-Thailand en dan de oversteek maken naar Laos om uiteindelijk ook in Cambodja te komen. En zo was er een tweede gezamenlijk onderdeel van een wereldreis ontstaan.

Vandaag verliep het iets actiever, zonder al te veel inspanning. We vertrokken met een taxi naar het meer onder de naam Huay Tueng Tao, net buiten Chiang Mai. Dit komt in het geheel niet voor in het standaard reispakket voor Thailand. We zagen aan dit mooi gelegen meer, net voor de bergen, geen toeristen. Langs de oevers waren ontelbare bamboehuisjes met rieten daken te zien. We liepen een lichte wandeling om het gehele meer. Aan de overkant, bij een uitzichtpunt, maakte Leo een overzichtsvideo van het hele gebied met een drone. Deze video staat op mijn blog en is werkelijk prachtig. We konden de verleiding om een kleine hike door het lage gebied van het gebergte naar een waterval niet weerstaan. Al gauw bleek dat ook hier het pad overwoekerd was met begroeiing. Verder leek het erop dat de waterval droog stond. Met de ervaring van de vorige keer maakten wij snel rechtsomkeert.

We vervolgden de wandeling en zagen bijna aan het einde dat sommige huisjes ondertussen bevolkt waren met mensen die aan een lunch waren begonnen. We twijfelden geen moment, huurden ook een huisje en bestelden een gerecht. Met een prachtig laag uitzicht genoten wij van een mix van geroerbakte rijst, garnalen en groente. Ondertussen zwommen tientallen dikke karpers om het houten vlonder heen. We maakten daarna de wandeling af en gingen terug naar de stad. Ieder ging weer zijn eigen weg. Dit soort dagen zijn dus broodnodig voor de actieve reiziger. Ik ben weer opgeladen voor een volgende trip naar Chiang Rai.