Pranburi/ Hua Hin / Sam Roi Yot

Op het vliegveld van Bangkok kon ik dit keer rechtstreeks met de snelle bus naar Hua Hin. Daar nam ik op de Cicada markt mijn eerste Pad Thai. Omgevouwen in een omelet. Met een bananen pannenkoek na. Ja, terug in Thailand. Voelt vertrouwd en aangenaam.

Op naar Pranburi. Eerst over de drukke wegen. Maar snel naar rustige gebieden. Zoals de stranden van Khao Kalok en Soy Noi beach. Dit laatste strand is werkelijk adembenemend. De klim vanaf het strand naar de hoger gelegen tempel met het uitzicht over de zee en Hua Hin in de verte was weer fantastisch. Hoewel de lucht betrok en er een stortbui dreigde te komen, bleef het droog. Zo was er nog ruimte voor een wandeling om het nabije meer van Khao Tao. Dit meer verandert bij helder weer in een spiegel.

Het strand van Khao Kalok is meer geschikt voor een lange recht toe recht aan wandeling. Eindeloos lang uitgerekt strand. In de avond gaan de talloze vissersboten de zee op. Je ziet in de verte een mix van rode, gele en rode lichten. Op de boulevard van Pak Nam Pran staan als vanouds de eettentjes van de streetfood markt klaar. Hier eet iedereen zittend op een matje vol overgave en relaxed zijn favoriete gerechten.

Tijd voor wat actie. De trail naar de grot Phraya Nakhon van het enorme nationaal park Sam Roi Yot. Vanaf het strand loopt er een rotspad steil omhoog dat uitkomt bij Laem Sala Beach. Zo'n typisch wit bounty strand. Maar snel buigt het pad af in de jungle en gaat het weer omhoog. Uiteindelijk naar beneden waar bij de ingang van de grot boven in een spelonk een natuurlijke brug is ontstaan. Verder naar beneden in de grot komt het koninklijke paviljoen in beeld. Ooit in Bangkok gebouwd en daarna naar de grot getransporteerd. De weg terug verloopt een stuk sneller. 

Mijn scepsis destijds over Hua Hin moet ik bijstellen. Het is een prettige niet al te drukke stad. Aangenaam klimaat. Minste regendagen per jaar. Niet voor niets dat de koning hier een buitenverblijf liet bouwen.

En als je buiten de toeristische zone blijft, is er veel te zien. Zoals het oude koninklijke treinstation. Je kunt zelfs  de voormalige wagon van de koning inlopen. Wat meer buiten Hua Hin zijn ter hoogte van de black mountain enorme golfterreinen met luxe resorts te zien. Het favoriete restaurant Kraw Huai Sai serveert nog steeds de beroemde warme krabsalade met een mix van groenten eromheen. 

Iets buiten de straten van de bars met westerse dronkaards ligt Storm's Bar. Een chique bar waar een zanger met zijn gitaar Thaise liederen ten gehore brengt. Neem plaats in de ronde zitjes met een tapbiertje en wat tapas. Prima afsluiting van een dagje Hua Hin.

Sam Roi Yot. Bezoek bij Bernhard de Duitser en Daniël de Canadees. Vorig jaar voor het eerst ontmoet. Beiden wonen op schitterende locaties tussen het strand en de achterliggende bergen. Het is in de middag. Bloedheet. Gelukkig komt er een frisse bries opzetten. Tegen de avond smaken de pizza's aan het strand bijzonder goed. En de kokkin leerde ondertussen ook spaghetti bolognese te bereiden. De favoriet van de spaarzame Westerlingen die hier zijn neergestreken.