top of page
Zoeken

Bueng Bua. Wetlands van Sam Roi Yot.

  • Foto van schrijver: Hans van den Waardenburg
    Hans van den Waardenburg
  • 27 jul
  • 2 minuten om te lezen

ree

Ten westen van het nationaal park Sam Roi Yot zijn de wetlands. Een oneindig laaggelegen watergebied aan de voet van de bergen. Een paradijs en broedplaats voor honderden vogelsoorten. Bij Bueng Bua kun je als onderdeel van een verkenning van het park een wandeling maken over houten vlonders boven het water.


Het loont de moeite er vanuit Pranburi met een omweg naar toe te rijden. Via het dorp Sam Roi Yot. Langs de hoofdingang van het park, de toegangsweg naar de grot van Phraya Nakhon en het uitzichtpunt van Khao Daeng. Voorheen allemaal bewonderd maar prima om nog even in herinnering mee te nemen. De weg gaat vervolgens richting Kuiburi. Door een leeg, woest en uitgestorven landschap.Ā 


Aangekomen op de hoofdweg van Pranburi naar Kuiburi is het een kwestie van rechtsaf buigen om vervolgens na enkele kilometers de afslag richting Bueng Bua te nemen. Onderweg ter hoogte van een grote tempel ligt aan de weg een kleine koffietent. Zoals er zovelen zijn in Thailand. Met een paar zitplaatsen in de schaduw. Cafe espresso Yin. Pom mai ou nam taam. Fonetisch beschreven. Het betekent ijskoffie, espresso maar zonder suiker. Een belangrijke zin om in het geheugen op te slaan. Het scheelt namelijk een paar scheppen suiker.Ā 


Het is bewolkt en redelijk koel met een lichte bries. Ideale omstandigheden voor de wandeling over de vlonderpaden. Voor een zaterdagmorgen rond 11.00 uur ook uitzonderlijk rustig. Eenmaal op het pad ervaar je een oase van rust. De geluiden van de vogels en de vissen die boven het water uitkomen. Ze voeren de boventoon van deze enorme watermassa. Jammer dat er toch boottochtjes te maken zijn. Een storend element maar gelukkig blijft het vandaag beperkt tot 1 rondtoerend bootje.


ree

Opvallend zijn de tientallen neergestreken ooievaars aan de buitenzijde van het vlonderpad. Een enkele lotusbloem is tot bloei gekomen. En een zwarte waterhoen met jonkies is op een bed van riet duidelijk zichtbaar. De jonkies worden gevoerd. Prachtig om te zien.


Bij het uiterst in het water gelegen punt van het vlonderpad ligt een uitkijktoren. Met enkele trappen naar boven is daar een prachtig uitzicht over de hele linie van het gebied. Natuurlijk de Wetlands. Vanaf hier ook begrijpelijk dat ze deze naam hebben gekregen. Steile rotswanden van Sam Roi Yot aan de oevers. En kijkend naar het westen in de verte, de contouren van het Kuiburi Nationaal Park.Ā Ā 


Vanaf de uitkijktoren loopt het pad nog wat verder maar het eindigt zonder een doorgang. Een stil geleden graafwerktuig laat zien dat het pad in de toekomst een vervolg krijgt. Je kunt dan een ronde lopen. Nu dus weer dezelfde terug naar de ingang. Daar bevindt zich een informatiecentrum. Met tekst en uitleg over het park. En ook afbeeldingen en beschrijvingen van alle denkbare vogels die hier actief zijn.


De korte weg terug naar Pranburi neemt ongeveer 40 minuten in beslag. Tijd voor de noodle lunch bij het favoriete restaurant langs de weg. En direct daarna op een kilometer er vandaan stoppen voor de inkoop van verse durian. Het boterzachte en romige naar vanille smakend fruit. Deze tocht vandaag was perfect.


ree

Ā 



Ā 

ree

Ā 



Ā 

Ā 
Ā 

© 2035 by NOMAD ON THE ROAD. Powered and secured by Wix

bottom of page