Catalonie-Le train Jaune Perpignan 10-06 - 17-06-2017

In de jaren '80 was het nog een beproeving om met de trein door Spanje te reizen. Treinen die niet reden of er urenlang over deden. Nog erger: een norse conducteur die ondanks het tonen van een interrailkaart onverbiddelijk vele peseta's suplemento in rekening bracht. Wat is er veel veranderd sindsdien. Een uiterst efficiënt en comfortabel spoornet is er tot stand gekomen. Snelle TGV/AVE treinen maken het reizen door Spanje nu tot een onvergetelijk avontuur. Eerst natuurlijk 2 dagen genoten van het hectische en hyper moderne Barcelona. Bezoek aan het Picasso museum veranderde ik ter plekke voor het tegenover gelegen Wereld Museum. Zeer de moeite waard. Alleen al vanwege de inrichting en ontelbare voorwerpen uit diverse werelddelen. Nog een bezoekje aan het hippe strand van Barceloneta om de dag erop met de trein naar Puigcerda te gaan. Een hooggelegen bergstadje aan de voet van de Spaanse Pyreneeen. Het centrum is bereikbaar met een tandradbaan en een lift die natuurlijk geheel volgens Spaanse traditie defect waren. Dus toch vele traptredes te beklimmen. Het was geweldig om de dag erop een lang fietstocht met een gehuurde MTB te maken door de Cerdanya vallei. Ik werd lelijk gestoken door een onbekend gebleven insect. Mijn lip zwol op tot de vorm van een ei. Gelukkig is er in Spanje in elk klein dorp een farmacia te vinden. Een zalfje deed wonderen en de zwelling nam snel af. De dag erop ging de tocht verder met de Train Jaune door het Franse deel van de Pyreneeen om uiteindelijk in Perpignan uit te komen. Voorafgaand aan deze tour ontmoette ik de van oorsprong Duitse Kurt die al jarenlang in Ierland woont en net klaar was met een bergtocht via het GR11 pad. Wij lieten ons het bier en de paella, die net in een megapan werd klaargemaakt, goed smaken.

Na Perpignan kwam ik weer in het Spaanse Figueres aan. Een mooie authentieke Spaanse stad die wordt overspoeld met toeristen voor een bezoek aan het Salvador Dali museum. Ik maakte ook onderdeel uit van de caravaan die langs de vele soms bizarre kunstwerken in de weer is met foto's en videotjes. Wat een verademing om tegen de avond, toen een paar wolken de brandende zon verdreven, een grote wandeling om het buiten de stad gelegen kasteel/fort St. Ferran te maken. Eenmaal terug in Girona liep de temperatuur op naar zo'n 36 graden. En dan is het aangenaam rond te lopen in de plaatselijke overdekte markt en mij te vergapen aan de locale specialiteiten en delicatessen. Dit keer een octopus salade, waarmee een einde kwam aan een korte maar dynamische vakantie.